Επίσης ορατά με γυμνό οφθαλμό από περιοχές με σκοτεινό ουρανό, καταγράφηκε το 130 π.Χ από τον Έλληνα αστρονόμο Ίππαρχο. Τώρα γνωστά ως h και chi Persei, ή NGC 869 (πάνω δεξιά) και NGC 884, τα σμήνη χωρίζονται από μόλις μερικές εκατοντάδες έτη φωτός και περιέχουν άστρα πολύ νεαρά και θερμότερα από τον Ήλιο. Εκτός του ότι είναι κοντά μεταξύ τους, οι ηλικίες των σμηνών βασίζεται σε μεμονωμένα άστρα που είναι παρόμοια – αποδεικτικό στοιχείο ότι και τα δύο σμήνη ήταν πιθανόν ένα προϊόν της ίδιας περιοχής σχηματισμού άστρων.